مطالبات معلمان از فانی

 مطالبات معلمان از فانی
 
رسول پاپایی روزنامه اعتماد چهارشنبه 13 شهریور
فانی کم حرف زده است، کم مصاحبه می‌کند و کم از برنامه‌هایش گفته است، این کم‌گویی‌ها‌ گرچه از نظر حلقه نزدیکانش به کاستن از تلاطم این روز‌های آموزش و پرورش کمک کرده است، اما در آستانه سال تحصیلی بر بلاتکلیفی نیروهای ستادی و اجرایی افزوده و همزمان باعث شده، جامعه معلمان و خانواده‌ها و دانش‌آموزان و اهالی رسانه گوش به زنگ باشند تا سرپرست آموزش و پرورش، درباره آموزش و پرورشی که حاجی‌بابایی گفته مثل یک «دسته گل» به او سپرده چه نظری دارد.
سرپرست آموزش و پرورش مهم‌ترین اولویت کاری خودرا برگزاری باشکوه «پروژه مهر» اعلام کرده است، این اولویت‌بندی از نظر معلمان عجیب و دور از انتظار بوده است چراکه مهر چه با وزیر و چه با سرپرست به مدرسه‌ها سرخواهد زد. مدرسه‌ها هم به بازگشایی بدون وزیر، در سال‌های اخیر عادت کرده‌اند.
معلم‌ها و خانواده‌ها در آستانه بازگشایی سال تحصیلی، از سرپرستی که به احتمال زیاد وزیر پیشنهادی به مجلس هم خواهد بود، انتظار شنیدن سیاست‌های کلی‌تر و درراستای رای معنادار انتخابات 24 خرداد را دارند. آنها می‌خواهند بدانند فانی به عنوان کسی که آموزش و پرورش را خوب می‌شناسد، مهم‌ترین چالش‌های آموزش و پرورش را چه چیز‌هایی می‌داند، آنها منتظرند او دیدگاهش را درباره رویکرد‌های تنگ‌نظرانه و فشار‌ها و محروم کردن نیروهای متخصص و با تجربه از «مدیریت»‌ها به بهانه‌های جناحی و گروهی و اختلاف اندیشه در سال‌های اخیر بیان کند؟
آنها انتظار دارند فانی ضمن اینکه از سیاست شخم زدن آموزش و پرورش از نیرو‌های «قوی وکارآمد» پرهیز می‌کند، تکلیفش را با مدیرانی که به دلایل «قومی» و «قبیله‌یی» و «اتوبوسی» به آموزش و پرورش آمده‌اند و با «شعبده‌بازی» می‌خواهند «مردانی برای تمام فصول» باقی بمانند، روشن کند و شایسته‌سالاری و جوان‌گرایی را در انتصاب‌هایش در صورت وزیر شدن نشان دهد؟
بسیاری از کارشناسان ایرادات جدی به اسناد بالادستی دارند، فانی در برابر «دست‌نیافتنی»، «رویایی» و «تخیلی بودن» برخی از اصول این اسناد چگونه می‌خواهد عمل کند و راهکارش جهت شناخت، تعطیل، تصحیح یا تعدیل این اسناد چیست؟در برابر منتقدانش که او را مدیری محافظه‌کار که علاقه‌یی به ایجاد «تغییر» و اراده‌یی برای «تحول» ندارد چه برنامه تحولی و امیدبخشی اعلام خواهد کرد؟
آنچه من از فانی در معدود جلسات ماه‌های اخیر از نزدیک دیده و شنیده‌ام، نویدبخش این خواهد بود که او وزیر شدن به «هر قیمتی» را دوست ندارد و «مدیریت علمی» را فدای «مصلحت»‌های رایج رای‌آوری و معرفی شدن نخواهد کرد. او به عهدی که روحانی برای بازگرداندن اعتدال و تدبیر و امید به معلمان داده، وفادار است. شاید به‌زودی پیدا کردن این قبیل اظهارنظر‌های صریح از زبان او کاری سخت نباشد:«آموزش و پرورش یک نهاد ملی است و هیچ جریان سیاسی حق حاکمیت بر آموزش و پرورش را ندارد.»
http:etemadnewspaper.irReleased92061393.htm